انجام موفقیت آمیز آناستوموز روده ی باریک با چسب فیبرینی جدید در نمونه ی حیوانی

مقدمه: در بسیاری از اعمال جراحی شکم و لگن آناستوموز دستگاه گوارش مرحله ی بسیار مهمی از عمل جراحی است. آناستوموزهای روده در حال حاضر توسط تکنیک مرسوم با استفاده ی از نخ و سوزن و یا استاپلر انجام می شود. مطالعه ی فعلی به بررسی امکان استفاده ی بی خطر از چسب فیبرین گلوی جدید در آناستوموز روده ی باریک در نمونه ی حیوانی برای کاهش زمان عمل و عوارض آن پرداخت. روش ها: این مطالعه به طریقه ی experimental trial انجام شد. 5 قلاده سگ که از نظر نژادی، وزنی، سنی و جنسی مشابه بودند تحت عمل جراحی لاپاراتومی قرار گرفتند و پس از برداشتن 5 سانتی متر از روده ی باریک با استفاده ی از فیبرین گلو آناستوموز شدند. پس از حدود 15 روز این گروه دوباره تحت لاپاراتومی قرار گرفته و بررسی محل آناستوموز از نظر پاتولوژی و قطرهای پروگزیمال، دیستال و محل آناستوموز انجام گرفت. محل توسط روش دستی (handsewn) آناستوموز شد. داده ها با نرم افزار pasw نسخه ی 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: زمان میانگین برای آناستوموز روده ی باریک با فیبرین گلو حدود 6:47 دقیقه و برای آناستوموز با دست (handsewn) حدود 11: 11 دقیقه بود. بروز پریتونیت و مورتالیتی در هیچ کدام از نمونه ها اتفاق نیفتاد. در لاپاراتومی انجام شده پس از 15روز از عمل اول شواهدی از لیک آناستوموز و وجود آبسه دیده نشد. از دید ماکروسکوپی و در لمس محل آناستوموز، چسبندگی به طور کامل اتفاق افتاده بود. در بررسی میکروسکوپی تنها در یک مورد از نمونه ها اتصال در لایه ی مخاط و زیر مخاط کامل نشده بود ولی اتصال لایه ی عضلانی و سروز کامل بود. نتیجه گیری: آناستوموز با استفاده ی از فیبرین گلو در مقایسه ی با آناستوموز با دست، به طور محسوسی سریع تر است. با توجه به عدم اتساع لومن پروگزیمال و دیستال در مقایسه ی با قطر طبیعی روده،patency    آناستوموز در حد مطلوب بود. نتایج این طرح نشان می دهد که می توان از چسب بافتی اتولوگ که با ذرات نانو تقویت شده است با اطمینان بالا در جهت تقویت آناستوموزهای دستگاه گوارش استفاده کرد.